zondag 23 september 2012

Bang...

Nog eventjes en dan is het zover. Dan bereik ik de respectabele en vooral overschatte leeftijd van vijf-en-dertig jaar.
Kon me er nooit een voorstelling van maken hoe het zou zijn om zó oud te zijn. En weet nu eindelijk hoe het is. Het voelt hetzelfde als twintig, vijf-en-twintig, dertig of vier-en-dertig zijn. Precies hetzelfde. Ben hoogstens wat rustiger geworden. Of moeier. Daar twijfel ik nog over.

Voor de rest scheelt het bar weinig. Ik had altijd de hoop dat ik één van die mannen zou zijn die mooier zou worden met de jaren. Maar als ik het zo bekijk heb ik nog een hoop jaartjes te gaan. Hopelijk... Sommige dingen zullen wel nooit veranderen. Zo kan ik nog weleens wispelturig zijn, want Weegschaal. En nou voel ik aan mijn water dat ik eigenlijk wel een feest moet geven als ik zo'n pracht van een mijlpaal bereik. Maar ik durf niet..

Ik ben BANG...

Ik ben bang om een feestje te geven. Bang dat ik allemaal voorbereidingen ga treffen, inkopen ga doen, slingers ga ophangen, kaartjes ga versturen, misschien zelfs een Facebook uitnodiging in elkaar flans. Want dat mag natuurlijk niet ontbreken. Ik heb sinds mijn inschrijving op Feestboek ongeveer 3000% meer vrienden gekregen en die moeten natuurlijk allemaal weten dat ik jarig ben en een feestje geef.

Ik ben bang dat ik dan de aankomende twee weken bezig ben met voorbereiden en dan de avond voor mijn vijf-en-dertigste het klamme-angst-zweet in mijn knuistjes krijg en helemaal geen zin meer heb in een feestje..

Kon ik dan vroeger in het pre-Feestboek-tijdperk gewoon alledrie mijn vrienden opbellen, zeggen dat ik geen zin heb en daarmee was de verjaardagskous af. Jammer jongens, volgende week beter, bier bederft niet, kom maar een andere keer langs als ik me minder jarig voel. Maar dat gaat tegenwoordig niet meer zo gemakkelijk.

Ben bang dat als ik het op het laatste moment wil afzeggen, het te laat is. Dat al mijn Feestboek-vriendjes het ook weer tegen hun Feestboek-vriendjes verteld hebben. "Hey, heb je het gehoord? Erik wordt vijf-en-dertig en geeft een feestje!!"

Dat mijn feest dan Trending-Topic zal zijn op Twitter, dat De Wereld Draait Door er een lastminute_itempje van zal maken, Hart van Nederland hun reportagewagen zullen starten en richting het altijd pitoreske Lelystad TomTommen.

"Erik? Erik? Who the Fuck is Erik?" klinkt er op de stations van de Nederlandse Spoorwegen. Massaal wordt er bier ingekocht voor onderweg. Dealers draaien dubbele diensten, want waar feest is hoort Speed, Coke, GHB en gootsteenontstopper. Anders is er geen feest. Dat ik dan echt geen zin heb en met mijn hoofd onder de dekens ga liggen.

En dat dan het spreekwoordelijke hek van de dam is. Ik hoop dan maar dat onze Lelystadse burgemeester zo slim is om alle straatnaam bordjes te verwijderen, om mijn vele vrienden om de tuin te leiden. Dat er genoeg blauw op straat is om de teleurstelling van het afblazen van mijn feestje in goede banen te leiden. Dat al mijn vrienden zullen zeggen: "Hè, verdikkeme, het feest is afgeblazen. Wat een geluk hè, dat we een retourtje hebben genomen. Laten we maar vlug de eerstvolgende trein terug nemen naar Schubbekutteveen. Gaan we daar in de lokale cafetaria lekker een frietje Joppiesaus eten." Ik hoop maar dat ze zich zullen gedragen. Zal toch wel?

Vraag me af of ik misschien een beetje paranoide aan het worden ben. Het zal toch niet zo zijn dat mensen spontaan een hele wijk gaan afbreken als blijkt dat er toch geen feestje is..

Of zal ik mijn vijf-en-dertigste verjaardag maar gewoon herdenken?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten