vrijdag 14 oktober 2011

Van Harte...

Iedereen, van harte gefeliciteerd. Na mijn zinderende verjaardag van gisteren zouden we bijna vergeten dat vandaag het Kabinet Rutte zijn 1-jarig bestaan viert. Er zijn zelfs al optimistelingen die het Kabinet Rutte1 noemen. Die gaan er al vanuit dat na dit zeer succesvolle eerste jaar er vast nog wel een Rutte2, Rutte3 en misschien wel Rutte4 gaat komen. Zullen ze het dan hebben over jaren, of dat we daadwerkelijk 16 jaar (!) tegen die geblondeerde kop van Wilders aan moeten zitten kijken.

Vraag me af of die man ooit denkt, als ie 's ochtends wakker wordt en met een hark die ontplofte poef naar achteren probeert te dresseren, "Ik heb het een beetje gehad met dit kapsel." En dat 'ie dan zegt: "Schatje, zal ik mijn haar vandaag eens helemaal anders doen? Zal ik de tondeuse pakken en helemaal kaal gaan?" "Doe es ff normaal man!" zal ze tegen hem gebriesd hebben. "Moet die tondeuse stuk ofzo?" En zodoende loopt ie weer gewoon zijn dagelijkse ronde langs het donkerblauwe vat met waterstofperoxide, één hand over zijn oogjes, de ander knijpt zijn neus dicht en Hop! koppie onder in de koude vloeistof. Snel onder de warme douche gaan staan, anders denken ze dat er een albino_neger aan het gedogen is vandaag.

Het is me toch wat. Een jaar alweer. Wat vliegt de tijd. Wat is er een hoop veranderd. Voor de politici tenminste. Rutte is al bijna niet meer welkom bij zijn moeder. Omdat 'ie elke keer te laat is voor het avondeten. Het schijnt zelfs dat hij zijn eigen boterhammetjes moet smeren. Ze vertikt het gewoon. Zit hij ze tussen de middag heel schuldbewust op te knagen, in z'n torentje. Hij is ook een beetje in zijn tweede puberteit gekomen. Kwam hij normaal altijd netjes opdraven bij Sven Kockelman in het programma "Gesprek met de Minister President" Deze week kon hij niet.

"Zeg maar dat ik naar een belangrijk overleg ben met Angela Merckel" had 'ie tegen zijn assistent gezegd. En wat bleek? Was gewoon lekker naar het voetballen gegaan. De Belhamel! Was even vergeten als hij met zijn onmiskenbare kop ergens ging zitten waar een slordige twintig camera's opnames maken, dat 'ie misschien weleens wat zendtijd kreeg. Niks aan de hand. Gewoon zeggen dat je een fout hebt gemaakt en beloven dat je het nooit meer doet. Kom je er mee weg.

Werkt het hele jaar al. Wacht net zolang tot je er niet meer onderuit komt. Dat er wordt aangetoond dat het deze keer jouw schuld is dat er een zooitje van gemaakt wordt. Netjes toegeven dat je fout zat, beloven dat je het nooit meer doet. Klaar.. Kreeg Wilders ook mee te maken zo'n slordige anderhalf jaar geleden.

Had nooit gedacht dat als je de Islam van alles de schuld geeft, ineens iedereen Henk en Ingrid gaat heten en spontaan op jou gaan stemmen. "Nou goed gedaan hoor, Geert... Ga nu maar op die 24 zetels zitten." "Uhh..." stamelde Geert nog met zijn onvervalste Venloze tongval. "In mijn eentje?"

"Kut" dacht hij en rende naar buiten. "Ik moet meer mensen hebben. Ik moet op zoek naar mensen die kunnen zitten." Maar Geert zou Geert niet zijn als hij met zijn charismatische charme van een champagnekoeler deze klus niet zou klaren. Het waren wel wat veel authentieke ariërs met kale kop en stierennek, maar da's op zich vrij logisch. Als ik Geert Wilders met wapperende manen wild galoperend het marktplein op zag stormen zou ik zelf ook snel wegduiken. Laat staan dat ik een Haagse allochtoon was. Hij had nog wel één excuusneger kunnen vinden. Gelukkig. Maar het was hem gelukt! Binnen no-time had hij het voor hem gereserveerde pluche kunnen vullen.

Zodra de media erachter kwam dat hij op deze manier te werk was gegaan waren ze toch maar ff gaan wroeten. En het spreekwoord luidt. Als de stront de ventilator raakt... Het bleken toch niet echt frisse personen te zijn die die middag "toevallig" op de markt hun fruit aan het inslaan waren. Variërend van valsheid in geschrifte tot geweldpleging. Van malafide praktijken tot brievenbuspissen. De kerfstok van de PVV was niet lang genoeg. Wist Geert veel...

Maar Wilders deed wat hij moest doen, gaf toe dat hij wat foutjes had gemaakt met de selectie en beloofde het nooit meer te doen. Ze mochten aanblijven. Een ieder die "vrijwillig" afstand wilde doen van zijn zetel mocht dat doen. Een aantal deden dat ook maar al te graag om te voorkomen dat de klep van de beerput nog verder opgeschoven zou worden.

En zo ploeteren we het hele jaar lekker door.. Afgaanse tiener die al tien jaar in Nederland woont, moet door vernieuwde regelgeving toch echt terug naar "d'r eigen" land. Maar daar is in de afgelopen tijd toch wel wat gebeurt. Als ze toch wordt uitgezet daagt ze Minister Leers voor de rechter. De rechter slaat hem keihard op de vingers. Zijn reactie? "Sorry.. Mijn Fout!"

Helicopter naar Libië sturen, ding wordt gejat, bemanning een paar dagen zoek. "Oeps sorry! Mijn Fout!" "Zal niet meer gebeuren.."

Griekenland bijna failliet. Nederland lapt mee. "Hoeveel?" "109 miljard." "zoveel?" "Ja echt, zoveel" Bleek achteraf een klein gedeelte te zijn van het totaalbedrag. "Sorry! Mijn Fout!"

Denk dat ze het wel gaan redden. De resterende 3 jaar blijven zitten. Op deze manier moet dat toch niet al te moeilijk zijn. En op de vraag of er vandaag gebakjes of gevulde koeken bij de Ministers vergadering waren antwoordde Rutte op zijn welbekende manier...

"Oh nee.. Sorry... Mijn Fout!"






Geen opmerkingen:

Een reactie posten